dahası…

zabah ovaya mı getdim söz temsili..

tabii esginki ğibi işe gederkene

esgi-püsgü keyinmeyon ga(y)ri ki…

n’olmaz, n’olmaz

işdeykene, köye geli(r)kene, köyün gatında

yolda-belde, orda burda

Özleminen garşılaşma(ya)ca(ğı)m

ne malim de(ğil) mi?

öyle ince düşünceliyin ki yahay valla

bu gadar olu(r)..

brehh breehh



işe ğetdim deyon ya hani

zabbaha gadak uyumadığım gecenin

leyli vahtından eveli

varıp alelacale işe duman atdırıyon,

söz temsili nadası ikileyosam

gayat kalın cızı çekiyon

öküzleri seğirdtiriyon

taha da olmadı mı

zelveyi gırıp,

gayış atıyon

neydip edip,

olmadık bi mahanaynan

guşlukdan eveli

taha Özlem gakıp da yüzünü yumadan

yani gargalar gayfaltısını etmeden önşe

yallah köye

emme köye gelelekten,

sankı Özlem’e geliyomuşuyun gibi

gönlüm akıp gediyo

dayısı gillerin evden yanna



hemen bi hamamlığa,

kokular demişsin cabası

der(h)al soka(ğa)

galbim durcak valla

gözler porocekder

emme…

oraya varana gadar

düşlerim dovalarım neyise

tam da görebileceğim an!

onu görmekten değil de,

ona yakalanmakdan

gorkuyon

çekinti ediyon

yüre(ği)m yerinden fıldıracak yauu

ya da garşılaşmayı göze alamayon haralda

gözlerim bütün dünneyi darayokan

ben her pencerede onu arayokan

…….

bi de içimden

“-işallah yokdur” deyon

şaş bari herif..

bu nası iş..

töbe töbee

bu nası bişiy!

bunca talaş neyeyse;

belki de

..

taha fazla hasret galmağ uçundur

sevda çekmek bu mudur?

her şeye bin şükür



söz temsili ovadan geliyon ya;

gıreşşek bizim evden yana sapınca

sanki zıyana gediyomuş gibi

çevirmeye gakıyon o yanna

neçeden sonura aklım başıma geliyo

Şeddeli Anşa görü(r) de,

olmadık yerde anar,

onun-bunun yanında gınar deye

onun bunun a(ğ)zına sakız olurun deye

betim benzim atıyo

sonura;

“amaaan kim ne derse desin”

“kim neyderse etsin”

deyon kendi-kendime

Hamitcik’in köşeyi dönünşe

yolum düşüyo her tefasında Ortamelle ye

nerden geli(r), nere ğedersem

gözüm anında o yanna gayıyo

bulduğum her fırsantta



öte yandan

Allah var işin aslı ben de

Özlemine(n) bi(r)-kaş kere

göz göze geldim!

de(h)!!

oldukça mahçubudu,

kirpikleri uzun uzun

gara gözlerinin içi parıl-parılıdı

yüzünde bi allık uçuşurdu

helecandan

her seftesinde[1] gözlerini saklardı

gıyamazdım



seninen gonuşurkana

bişiy demesen bilene

gamzeleri alana çıkar..



töbe estafurullah sanki ömrü hayatımda

o ğüne gadak

hiş gamze ğörmemişiyin

bi an höyle

yüzüne bakdığın bille

gözleri, taa içine işler i(n)sanın

işde o zaman,

işdee o zaman varyana?

..



galbin durcak gibi olu(rdu)

nutgun dutulu(rdu)

o fakıt içimden geli(r)di “canımmm”

(deyelek) hayalına sarılı(r)ın

canımmmm









DEVAM EDECEK ELBET



[1] sefte / siftah : ilk defa demek ise de uzun bir aradan, ya da o gün ilk anlamında kuulanılır



Resim elbette O değil olsa olsa böyle birisidir..