yağsın yağmur damlası ıslatsın beni
suya hasret toprak gibi
karışsın her damlası gözyaşlarıma
ağladığımı bilme sen
içimdeki yangınlar diner belki

kıskanmak sevginin yarısıymış olursa tadında
fazlası da bezdirirmiş canından
kaşın gözün oynasa sorulur hesap
ilişki biter son noktaya gelinir

söylenir son söz muhasebesi yapılır
sıralanır pişmanlıklar bir bir
gözlerde ki perde yavaşça aralanır
yine de imam bildiğini olur

yaşananları yok saymak mümkün olmasa da
sana olan sevgim hiç azalmadı
yokluğunda geceler uzadıkça uzadı
gece sabaha gebe
sabah bir türlü olmadı
sensiz güneş doğmadı

biliyorum açıkça söylemesen de
kararlısın gitmeye bitirmişsin beyninde
hadi topla pılını pırtını çek git dünyamdan
giderken dönüp de bakma arkana
film koptu sarılmaz ki başa
titredim üzerine toz kondurmadım
al ben de unuttuğun emenetini
sakladım onu en doğal haliyle

beni ben de bırak
istemem zarar gelsin sevgimize
yaşarım seni kurduğum hayal şehrinde
bu fırtınayı da atlatır gönlüm
dalından kopardığın ben olayım son gülün
başkasından değil senden olsun ölümüm ...


Refik
05 .08 .2014
İstanbul