ıssız bir adadayız var say
kapattım gözlerimi bir daire çiziyorum
ortasında sen
bir de gerçekleşmeyen hayallerim
geçiyor gözlerimin önünden hayalin
ürkek ve çekingen halin
yok aslında benimde senden farkım
yalnızlığımla başbaşayım
yılların yorgunluğunu sırtladım omuzlarıma
canım acısa da
ağırlığı vız gelir bana
senden ayrı geçen günler esaretim
sebebi ne bilmiyorum karşına çıkmaya yok cesaretim
düşman etmesin seni bana nedensiz ayrılıklar
yaşandı ve bitti de gülerek
bırak seni yaşayayım içimde özleyerek
belki bir gün geri gelir diyerek
beni sakın unutma diyorsun
ben seni nasıl unuturum içimde yaşıyorsun
sen gittin ya
arkandan seslendim duymadın
al beni de götür diyecektim
gidişinle sadece umutlarım değildi tükenen
bir de yüreğim vardı senle beslenen
artık tanıyamaz oldum kendimi sayende
ağlama nöbetleri geçiriyorum
gecenin en sessiz saatlerinde
gittiğini kimseler bilmesin diye
bir köşe başında sessizce ağlıyorum
o eski halimden eser yok artık
boynu bükük gözlerim yaşlı dolaşıyorum
anla beni bir tanem
seni sensiz yaşamaya çalışıyorum
ikimiz de hatalarımızı kabullenmedik
ne bu aşkı yürütebildik
ne de ayrılmayı bildik
meğer ne kadar da can yakıyormuş
canım dediğinin sözleri ...


Refik
04 .08 .2014
İstanbul