hatırladı yüreğim seni görünce
unutmak isteyip de unutamadıklarımı
aşk sancısıymış meğer beynimi kemiren
gözlerimi kör eden
yaz boz tahtasına döndü tüm hayallerim
o kadar yaralı ki yüreğim
yine de yok senden başka güveneceğim
çivi çiviyi söker deseler de inanma
yoksa eğer dermanın
taş yerinde ağırmış ederi kadarmış
ikimizde biliyoruz çok yordu bu sevda bizi
bir arpa boyu yol alamadık
ağlamayı sana yakıştıramam sil gözyaşlarını
benimde yok dermanım kurudu göz pınarlarım
medet umma gözlerimden
umutları mı eledim astım eleği duvara
sensiz geceleri de kırparak yıldız yaptım
en parlağını sen diye seçtim
güneş gördü seni utandı doğmaktan
aklım firar etti
yüreğim zindanlara sığmadı
ne Yusufun güzelliği var ben de
ne de Süleymanın dili
Belkıs şaşırmadı mı tahtını görünce
nasıl oldu bunlar diye
ama haşa yok böyle yeteneklerim benim
keşke bir ışık hızıyla gelseydim yanına
göz açıp kapayıncaya kadar olurdum yanında
sen yazıldın diye alnıma ...


Refik
03 .08 .2014
İstanbul