dönüp dolaşıp aklında
imkansız olanı istiyorsun
iki yüzü esneyen aşk düzleminde
ellerimi ararken gösterdiğin çaba
sıcaklığım olabilir pencerende
genişledikçe odası boş duvarlarla çevrili
kapısı kendiliğinden açılan
rüzgar ve
başka bir karanlığı aralarken bulurum seni

anımsayıp mutluluğu değdirsem
zaten ellerin her yerdedir
hayalin karıştığı kuş ve tavan
ya da hızlıca kapanan kapıların sesi
yüzün uzaklaşır
bulutlara dönsem başımı
sanki hiç tanımıyorum seni

toparlayıp uykularımı rem
işte bir tanem
kendi seyrine düşen basamaklar başlıyor
kim bilir nasıl seviyor korkum korkunu
ne olur inan bana
sana sarılırken güçleniyorum

içi duygu selinde hızlı bir sağanak
nasıl anlatırım kendime
yavaş bir melodramın çekingen imgesini
dudaklarımda tadı
yağmur kokusu
bütün çiçeklerin şarkısı geçer
kalbim dökülürken kalbine.