Beni öyle sevdin ki yüreğini yüreğime verdin
Ruhundan ruhuma ruh kattın, gönlünü gönlüme serdin
Kalbiyin dolusunca sevdin, gel deyince koşup geldin
Benim göğsümde çarpan sevgi dolu YÜREĞİMSİN SEN

Bir gün olsun surat asmadın, sen azımı hep çok bildin
Her işimde destekcimdin, her zaman bana omuz verdin
Hep tuzsuz aşıma tuz, tatsız aşıma lezzet ekledin
Benim tandırımda yufkam, fırınımda ÇÖREĞİMSİN SEN

Gün geldi kuru ekmeğime soğanı katık eyledin
Aç yattın, susuz kaldın yinede kimseye sır vermedin
Bazen yüreğin kan ağlasada yüzüme gülümsedin
Çiçek bahçelerinde açan benim gonca GÜLÜMSÜN SEN

Odunsuz, kömürsüz, sobasız evde az kış geçirmedin
Ayazdan çatladı da ellerin üşüyorum demedin
Yoksulluğumu çaresizliğimi yüzüme gelmedin
Solumadan yaşayamadığım taze NEFESİMSİN SEN

Her an yanımdaydın, çilemi çekip derdimi paylaştın
Kara bulutlar sarınca beni sen ne güzel yoldaştın
Dertlerini atıp içine hep mutluluğu paylaştın
Benim kara talihim içinde ak olan BAHTIMSIN SEN

Benle sevinip benle hüzünlendin benimle de yandın
Mutluluğu huzuru başka yerde değil bende aradın
Benimle birlikte hayat boyu az acı yaşamadın
Göğsümde yorgun yorgun atan sevgi dolu KALBİMSİN SEN

Sen aynı yastığa yıllardır baş koyduğun kadınımsın
Sadece hayat arkadaşım değil kolum ve kanadımsın
Bedenimsin, ruhumsun, benim damarımda ki kanımsın
Seni çok seviyorum benim canım da can EŞİMSİN SEN