imam;

"-senede iki defa geldiği için

bilmeyenler olabilir,

bilenler unutabilir

ben gene de

’bayram namazını’ tarif edeyin

müezzin efendi

“-niyet edin

bayram namazı kılmaya

uyun hazır olan imamaaa”

dedikden sonura

herkes niyet eder,

imam “-Allah-u Ekber”der


ilk tekbirden sonra
herkeş “ve celle senaüke”• siz
içinden süphanekeyi
ardından imam ’fatihayı sesli okur
camaat “-amiin” der ve
imam zammı sure’yi koşar
imam efendi tekrar
"-Alla-u Ekber"
diyerek tekbir getiri(r)
eller yana salınır
ikinci tekbir alınır
eller yine yanlara salınır
…………”


Yabır Hasan varsa, sıra onda,

o yoksa Köse Apdılla

naçar Kabışın Musa

ya da Meemetlerin Meemet, Musa imamsa

"-dokuz tekbir ile bayram namazına

uyun hazır olan imamaa!"

diye cemaatı ayağa kaldırır



herkes ayağa kalkar birer ikişer

Hacıbey, Çöllü, Yakıp, Hacı Gozir

beyaz tığ işi namaz takkesini

naylon muhafazasından

itina ile çıkarıp giyerler

diğerleri kasketin kalağını

arkaya çevirirler

Bekir, Hoca Melit, Macaroğlu gibiler











arka saftan

saygı-değer birilerine yer verir

birileri

ama kabul etmez, kendini bilenler

zorlarlar, gelip geri

saygıda kusur işlemez

köyün beyefendi gençleri



imam ne kadar tarif etse de

bilmeyen yine yanılır

en güzeli bilen birinin arkasında

mevzi almaktır

her şeye rağmen

yan taraflar da kollanmalıdır

“nasıl olsa Adilin Arif gibi

-cami ehli,

-bilir”,

denilenler de yanılabilir

“arkasındakınnarı

hatta yanındakınarı” da yanıltır

güveni boşa çıkartır

imama değilde kendisine uyanları



Gafar Hasan, Gökçe Hasanı,

Güççük Bolat, Leylek Boladı,

Pandal Memet bir de Köse Memedi

en arka safa kalma mücadelesini

her bayram kazanırlar

Yabır Melid’inen Yakıp Melidi

en son gelir en önde saf tutarlar,

bir de;

Devecinin Yusuf, Çöllü boladı, muhtar



tekbirler ve hutbe derken

cami çıkışında tokalaşma

küslükler unutulup,

barışıp bayramlaşma

küsleri bir araya getirme

dargınlarda kerhen de olsa hoşgörme

yol boyunca her önüne gelenle



kiminle karşılaşılırşa karşılaşılsın

büyük küçük demeden

herkes-herkesle bayramlaşılmakta,

birinin peşinden seğidir Alicik, Mamaş emmi

bakar ki yönü geri, adımlar seri

el sallar, “-hasdir” der.. dönüviri(r)..











“-bayramın (mü)barek ossun”

“-çok yaşa çok bayramlar gör”

….

“-berhudar ol”

…………..

“-el öpennerin çoğ olsun”

………………

“-nice bayramlara”

……..

“-ömürlü ol”



kim olursan ol,

yolun gözlenmekte

bir an evvel evine varıp

bayramlanmalısın,

köylülüğün,

komşuluğun,

bir yere ait olmanın tadı burada,



şimdi bir başka

gurbetten bekleneni,

yollardan gözleneni olan

evleri de tez elden dolaşmalısın, bayramda

o samimi kucaklanmalarda bulur kendini insan

göz pınarlarından yuvarlanıveren yaşlarda

köyde!

her evden, gurbette biri vardır

yaşlı anaların kolları belki sana

ama; gönlü öz oğluna sarılır

..



“gelenim gedenim galmadı” diye

ağıtlar yakar ağlar-ağlatır

her bayramda mutlaka biri eksiktir,

birilerinin birileri eksilmiştir,



birşeyler yarım kalır





Kar eridi su yürüdü toprağa

Çiğdem çiçek dal bezendi yaprağa

Cemre düştü, hava, suya-toprağa

Gel de baharım gelsin

Gel ben de güleyim



Yıllar sonra bir kadın ana oldu

Sevdalılar nişanlılar kavuştu

Hasret bitti ellere düğün oldu

Gelde bayramım olsun

Oynayayım, güleyim







DİPNOT
• ve celle senauk : vakit namazlarında Subhaneke okunurken bu kısım okunmaz (bu kısım sadece cenaze namazlarına uygundur.)
 zammı sure : Namazda Fatiha’dan sonra okunması gereken asgarî miktar, (en kısa üç ayet veya daha uzun ayettir).



Samimi katkıları için gardaşım Glenay’a ve
Resim İçiin Sn M.Kırıcı’ya teşekkürler