Bu, sana yazdığım son şiirim olacak
Bekleme artık, nafile
Susacak yüreğim, susturacak feryadını
Seninle geçen maziyi unutacak
Belki de başka birini bulacak
Ya da kapatacak sonsuza kadar kapılarını
Ne olacaksa olacak artık,
Sadece bildiğim
Ve sadece Tanrıdan dileğim
Senin baharın da hazan olacak
Gözün yollarda kalacak
Ve beni arayacak yüreğin
Fakat vakit çok geç artık, bulamayacak…

Çok bekledim, çok sabrettim
Kaprislerine katlandım, nazını çektim
Gözledim gelirsin diye yollarını
Kuru bir selamını, merhabanı dilendim
Hasretine zincirledim gönlümü
Senin için heba ettim ömrümü
Kıskandım… Seni kendimden bile gizledim
Güneşten, ay’dan
Yağmurdan, buluttan esirgedim
Ben seni gözüm gibi sevdim vefasız
Gözüm gibi sevdim…

Bir paçavra gibi attın beni kenara
Dönüp ardına bakmadın bile bir daha
Kimsesiz, biçare kaldım koca dünyada
Ruhumda koca bir göçük yarattın
Ağlamazdım, gözlerimden düşme diye
Çekerdim ıstırabımı, sızlanmazdım
Sayıklardım adını geceler boyu
Aşkımızı şiirlerimde yaşatırdım
Yazardım seni hece hece, satır satır
Ruhumu kanatırdım tırnaklarımla
Adını ciğerlerime kazmıştım
Ben seni özüm gibi sevmiştim hayırsız
Özüm gibi sevmiştim…

Ama bitti artık… Yetti çektiklerim
Böylece, bu filminde sonuna geldim
İnanamayacaksın belki ama
Sadece iki damla gözyaşı döktüm
Ve sen o yaşlarla birlikte akıp gittin
Düştün yanaklarımdan dudaklarıma
Sonra da, taa ayaklarımın altına,
Bir daha olmayacaksın bende
İçimi kanatamayacaksın
Çünkü benim için sen öldün,
Bundan sonra adını bile anmayacağım
Kaldırıp atacağım defteri tozlu raflara
Kapağını bile açmayacağım
Ve söz verdim kendi kendime
Bu son şiirim olacak,
Artık sana şiir bile yazmayacağım…