Ve hayat öylesine geçip gider önünden
“Dur gitme” demek istersin zamana
Oysa zaman rotasını belirlemiştir çok önceden
İnceden bir kaybetme korkusu kaplar içini
Titrek bir mum alevi gibidir artık beden
Ve ömür bir kuş gibi uçup gidiyordur ellerinden…

Şöyle bir göz atarsın geçen yıllara
Eski fotoğraf albümün gelir aklına
Sayfa sayfa çevirirsin
Kuşatır seni her sayfada geçmişten bir hatıra
Buğulanır gözlerin, gözlüklerin ardından
Sonunda dayanamaz kaldırırsın ait olduğu yere,
Tozlu geçmişiyle abideleşen o paslanmış rafa…

Ve ilk aşkın gelir aklına… Unutulmazın
Olmazsa olmazın
Yürek sızın, gönül sazın
Oysa bir hayal olmuştur ansızın
Gülümsersin bıyık altından
Utancından olduğun yerde kızarırsın…

Sevdanı bırakırken bir kenara
Çektiğin cefaları hatırlarsın,
Ömrünü elinden alıp giden
Acımadan seni perişan eden
Kahreden hayatla mücadelen gelir aklına
Dayanamazsın vefasızlığa
Zulümleri, işkenceleri, riyakârlıkları
Açlığın pençesinde kıvrandığın acımasız yılları
Çıraklıkta, kir pas içinde geçen çocukluğunu
Bacası tütmeyen evinin soğukluğunu anarsın
Ve öyle bir an gelir ki
Gözyaşlarını tutamazsın, ağlarsın…

Ama yine de bildiği gibi döner dünya,
Ne kazanan vardır ne de kaybeden
Hayat seni alt ettiğini sanır güya
Oysa bir ömürdür veda etmeden giden
Ve sadece bir sayfa eksilmiştir hatıra defterinden…