Farkında mısın? Ayrılırken gözlerime bakamadın
Okşamadın saçlarımı,
Öpmedin yanaklarımdan,
“Hoşçakal” bile demedin… Annem gibi.
Hatırlıyor musun?
Bırakıp giderken bizi
Annem de tıpkı senin gibi yapmıştı
Saçımı bile okşamamıştı
Ve biz seninle söz vermiş,
Bağlılık yemini etmiştik ikimiz
Birbirimizin içinde yaşayacaktık,
Beraber atacaktı kalbimiz.
Hatırlarsan eğer
Bu yemini ederken, ben henüz dört yaşındaydım
Ama yine de yeminime bağlıydım,
Hep yanındaydım…

Yıllarımızı böyle geçirirken
Sen bana yeni bir anne aldın
Özür dilerim… Anneler alınmaz,
Çocukluğuma bağışla kusurumu
Belki de anneme benzemediği için öyle söyledim
Belki de bana annelik yapmadığı
Beni boranlara, rüzgârlara savurduğu
Fırtınalara saldığı,
Belki de senden kopardığı için söyledim
Her neyse… Söyledim işte
Bağışla çocukluğumu…
O anne, bitirdi ruhumdaki huzurumu
Her zaman gizledim senden
Hep içimde yaşattım korkumu…

Oysa onun da bir oğlu vardı, benden biraz büyük
Nedense hep onu sever okşardı
Sen de…
Sen de aratmazdın ona içindeki boşluğunu
Ya ben neredeydim?
Ya benim boşluğum?
Neredeydi elimden alınan çocukluğum?
Odamda…
Odamda ve kendimle baş başa
Yine de sana sitem edemem, haşa…
Ne kadar yalnız kalsam da
Odama buram buram kokun dolardı
Razıydım her şeye,
Boyun eğerdim her işkenceye,
Sesimi çıkarmaz, susardım sadece
O kokun burnumdan gitmesin diye…

Hem biliyor musun, ben hiç yalan söylemedim
Yeminimize,
Sözümüze,
Geçmişimize ihanet etmedim.
Bana inanmayacaksın belki ama
Her şeye rağmen seni çok sevdim…
Şimdi yokluğunu küçük yüreğimde,
Nemli gözlerimde
Dağların ötesinde yaşıyorum
Ve seni çok ama çok özlüyorum…

Neden benden vazgeçtin baba?
Neden beni bir poşet çöp gibi kaldırıp attın sokaklara
Hani çöp atılmazdı kaldırımlara,
Ben sana ne yaptım?
Ben sadece seni istiyorum
Ben sesini duymak,
Sana sarılmak,
Seninle top oynamak,
Seni koklamak istiyorum
Unutma sakın baba, ben çocuğum
Çocuğum ben ezilen,
Hor görülen,
Fişlenen
Ben çocuğum baba, terk ettiğin çocuk…

Tamam…
Sen nasıl istiyorsan öyle olsun
Şimdi kimi sevip, saçlarını okşuyorsun?
Benim boşluğumu kiminle dolduruyorsun?
Ben senin boşluğunu dolduramıyorum baba
Ben senin yerine kimseyi sevemiyorum
Ve ben mutsuzum… Anlıyor musun?
Çünkü gözümde sen tütüyorsun
Ama doğruyu söyle baba, bensiz mutlu musun?
Merak ediyorum da
Yıllar sonra, yüzüme nasıl bakmayı umuyorsun?