Benimle başlayıp,
Seninle biten masallarım vardı, sevgilim
Dinlemedin..

Gözlerim dolu,
Sözlerim yarım kaldı...


Bırakıp gidenlerin açtığı,
Kapı aralıklarında ezildi çocukluğumun parmak uçları,
Gömdüm ellerimi
Kederli suretlerin merhametsiz sessizliğine...
Günden güne büyüdü ellerimde dokunmanın uçurumları.
Bir gölge gibi düştüm yalnızlığın eteğine...
Öylece kaldım,
Öylece baktın.

Çıkardın düşlerimden umutları,
Çıkardım ceplerimden cansız hatıraları.

Ağladım...
Ağladım...
Ağladım...

Pencereler çizdim duvarlarıma,
Gözlerimin kanlı suyundan.
Bakışlar çizdim gökyüzü bahçelerine,
Gözlerimin kanlı kuyusundan.
Kurtarmak için aşkı,
Mesafenin tutsaklığından,
Karanlığından,
Umutsuzluğundan..
Yokluğun sisli yokuşlarını aydınlatan
Güneşler çizdim.
Doğmadı.

Bütün kalbimle sevdiğim gülüşünün
Darağacında sevgilim,
Cümleler kurdum,
Adaklar adadım,
Kurbanlar sundum Aşk’a,
Olmadı...
Sustum...
Gülüşünün darağacında
Yüreğim asılı,
Gözlerim dolu,
Sözlerim yarım kaldı...