Madem ki sordunuz diyeyim size
Durmuş oğulları soyumuz bizim
Durmuşlular derler eskiler bize
Osmanlıdan gelir boyumuz bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Dört yana dağıldık biz tane tane
Toplasan oluruz en az bin hane
Bölge Karadeniz il Gümüşhane
Aşağı Godil’dir köyümüz bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Almanya’dan tut da Sinop’a uzan
Biz bir kepçe olduk dünyaysa kazan
Aydurmuş olarak nüfus da yazan
Belli değil inan sayımız bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Bazen neşeliyiz bazen vakarız
Adamına göre tavır takarız
Pireye kızınca yorgan yakarız
Can çıkmadan çıkmaz huyumuz bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Biz ki böbürlenip düşmeyiz küfre
Alçak gönüllüyüz bilmeyiz tafra
Ne zaman ortaya kursak bir sofra
Eksik olmaz asla çayımız bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Eğer muhabbetse senin de davan
Olmaz biz de seni başından savan
Bel ki yağlı olur bel ki de yavan
Misafire vardır payımız bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Sözümüz senettir andımız nakit
Laf ağızdan çıkar istemez akit
Şerefle yaşadık biz bunca vakit
Daha bulanmadı suyumuz bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

El biri bilmezken bini biliriz
Çakalın yattığı ini biliriz
Şeytanı biliriz Cini biliriz
Arkadan kazılmaz kuyumuz bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Bizim bizden başka kimsemiz yoktur
Fitneye nifaka karnımız toktur
Dost düşman bilir ki öfkemiz oktur
Anın da gerilir yayımız bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Aydurmuş bu şiir bura da bitsin
Bu kadar izahat herkese yetsin
Çekemeyen varsa zoruna gitsin
Aleme ibrettir toyumuz bizim
Durmuş oğulları soyumuz bizim

Mutlu Aydurmuş