Deniz Pınar Ferze siirinden esinlenip yazmis oldugum bir siirdir.
Saygiyla..

|| Kekeme ömrün son perdesi ||










Gözlerimin sıratında tökezlenen uykumun masum yanı
Yüreğine adadığım ömrümün iç çekişli ayrılığısın!





Göçmén Kızı
Hayallerimin var oluşu
Memleketimim yetim çocuğu
Bastığın topraklara el süremediğim
Yoksunluğumun adı.





Bir bakışına yüzümün tersini silen
Gözlerin değdikçe pınarlarıma
Çoğalıyorum yokluğumdan varlığına
Varsın çekilmesin kâhrın
Varsın ellerinde ayrılık olayım
Ne gelirse gülüşünden gelsin…





Gökyüzünün rüyasına aldandı
Gurbetimden göç eden gölgeler.
O gün bir duâ düştü dilimin boşluğuna
Cehennem kokulu aşk!
İnfâk etti ruhumun serkeş halini.
Göçmén Kızı
Ki değil midir kör kuyular
Züleyhayı yıllardır Yusuf’a yar etmeyen…





Ölmeyen toprağın baş ağrılı sancıları başlıyor göğsümde.
Saçlarının en ince telinden düşüyor ayrılık.
Bulamam seni kaybettiğim mevsimi
Kuşlar uçmaz / ken gözlerimden.





Dilinde ki harfler düşer yanağım al rengine
Asarım gençliğimi Urfâ’nın bir köşesine
Kürtçé şarkılar söylerim, Kürtçé kınalar yakarım
Elleri olmayanların avuç içlerine.
Tüm karanlığı yokluğunun ateşiyle yakarım
Bir yetim gibi dudak bükerim ardın sıra
âh Göçmén Kızı
Yokluğunu ö l d ü r m e l i.





Gözlerin!
Kâbéli yetim bir lisanın bakışında c â n bulur.
Hâydi, Göçmén Kızı
Aynı Şehrin,
Aynı mevsimin yağmurlarını içelim.
Toprağın bin bir altında öpelim dudaklarımızı
Islansın içimiz.





Sustur éy!
Ömrüme ayak bağı olan ayrılığı gusledeceğim göğümden.





Kırık intihar sürgünü gülüşlerimin
Ruhumun şiltesinde ki çizginin
Adıydın sen Göçmén Kızı
éy!
Gözlerinde ki Céhénnémi yaşat bana
Dudağında ki Kıyâmétté son bulsun ömrüm.





Kızılca Kıyâmét kopar rüzgârın ıslığında.
Yakamozların en iğneleyici kérbélâsında
Geceye küskün bakışlarından topluyorum gitmelerini.
Siliyorum alnımda ki yazıyı
Ruhumun süt kokan dişlerinden
Çarmıha geriyorum ayrıkları.





Kalbimin sırâtında yıllardır birikmişliğimle
Ağlayarak bir ömür taşıyorum.
Serçe parmağımın ucundan sarkan vedalardan
Payımı alıyorum.
Cihâdın beşiğinde son bulurken ömrüm
Parmak aralarımda senden gidemeyişlerim.
Dudaklarımda yüreğime değer nasırlı hasretim
Bir sana sevdalı, bir sana ürkek.





Şimdi h o ş ç a k a l
Yüzümün nârâsını parçalayan ayrılık
Seni terk ediyorum!





Göçmén Kızı
Adımın içinde ki derin sızı
Serçe parmağımın ince yarası
Alnımda gizlenen kaderimin yazgısı
Alfabesi olmayan geçmişimin
En aydınlık karanlığı
Gözlerimi gözlerinle bağla
Ve beni kendine teslim et…





Eğer gitmediysen söyle
Gökyüzünün meleklerine
Yağmurların sen sesine
Duyur alfabeni
Yüreğimi al ellerine
Beni a d ı m l a y a ş a Göçmén Kızı