.,,,

sesimi limana yatırdım
içinden yürüdü insanlar
içinden çınladı ufaldı dağ ve dağ gibi üzünçlerin boca edildiği anlar

oğlunu karlı gecelerde yitirmiş anneler geçti
ardından
yaslı dumanlarıyla adamlar ve sus.
bağırış, küfür ve sadakatli dindarlar

yanılmak.
o büyük zarafetiyle kamçı giydiriyordu düşünceye
düşünce
kıpkırık

yanlış yanlış yanlış

bir duvar yazısında soluyordu karanfiller ve yaşamak

kurtarılmış şehirlere batık agoralardan gidilebilirdi o zaman
bazı sokaklar yakasından silkelerdi adamı kabul
kabul İzmir de öpülmek bir içki kadehinden hızla sımsıcak
sersemletebilirdi
Ağrı da ağrılandığımız gibi asılı kalmak

kalimera yazılmış olabilir taş balkonun menekşesinde
ve ben kendime zulmettim kabul edilebilir
traş kokusunu çoktan da çok unutmuş biri olarak


ağız dolusu ürperebiliriz
varım
fırtınalar taşıyabiliriz
yeşil bir duvara yaslanıp parmak uçlarımızla
sindirilmiş ağulardan bin baldıran çıkarıp




.,,,