Bazen suskunluğun, bazen o kızıl yalnızlığın, bazen de bahar bahçe bir hayatın renklerini bulursunuz molilaz şiirlerinde..
Bunu neden söyleme gereği hissettim..Çünkü bu şairin fark edilmesini isterim. Bu şairin farklı olduğunun bilinmesini isterim.

Her şiiri ayrı bir duygu ve düşünce selidir. Bu sebeple belki kimi ân sevgilinin sessizliğine ses olur dizeleri.
Ve illâki ilahi bir seslenişe yol olur sözleri. Hissetmek kâfi.


Öyle sanıyorum ki acısını seven ve onu böylesi güzelleyen bir yanı da var değerli Şairin. Karanlığı bu denli aydınlık gören bakış açısı az bulunur diye düşünüyorum. Bu sözlerim yalnız bu şiirine istinaden ifade etmek istediğim düşünceler değil elbet..
Tüm şiirlerinin ve Şairin bende uyandırdığıdüşüncelerdir bunlar.


Bu bahsin sonuna doğru şunu söylemek isterim ki;

Şiirde müziğin ritmini yakalayan, dizeleri renklerin tüm tonlarına boyayabilen ve en önemlisi hayatı, yaşamayı irdeleyip sorgulayabilen kıymetli bir kâlem sahibi.




Şairin dediği gibi..

“bu eğim bu akış bize ait
serin yerlerini örtüyorum
üşüyünce ısındığımız bir sancımız var artık
üzülmeyelim.”



Cân-ı gönülden tebrik ederim. Saygı ve selâm ile..






nâ-gehân tarafından 5/26/2014 9:49:09 AM zamanında düzenlenmiştir.