5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1169
Okunma
kaçıncı masaldı
kendi kendime anlattığım
kaçıncı hikayeydi bu
ama yetmediler
gökten indirmeye ayı
ve karanlıklarından kurtarmaya dünyayı
gönül zindanlarımda tutuklu
güneşi çıkarmaya
kimseler inanmadı bana
sen gelmeden
kimse ciddiye almadı yazdıklarımı
olmadı işte
olmadı
ıssız kaldı düşlerimin sokakları
mahşeri kalabalıklarında kaybolurken şehrin
uçları dantelalı perdelerle kaplı
penceresinden bakmayınca sen
o cumbalı ahşap evinin
her yönüm karardı
anladım ki sensiz olmuyor
ıssız kaldı dünyam sonunda
ne yapsam nafile güzelim
yerin dolmuyor
Cevap Yaz