Kanayan bir harf sığındı mülteci alfabeme,
Otuz harfle ağladı yasak dilim,
Otuz gün yas tutuldu,
Otuz cüz Kur’anda buyurdu Allah,
Kısık bir sesle yüreğime düştü ayet,
Harf-i Med üzgün, Mim çaresizdi.
Aşktı...
Cezmini kaybetmişti amansız bir savaşta,
ve bir arının tek vasiyetiydi gül dibinde gömülmek,
Kahramanlık Lam’a kalmıştı.
Esresi gariban...
And olsun ki, diyordu aşk,
Şems’ten bu yana K/ayıptı,
Zi/yandı herşey,
Bir tokat darbesiyle yıkılırmı şah,
Bir piyon bu kadar dirençliyken.
Masallar aşkı tahsil etmişti.
Kemirerek yedi ins bedenini,
Herkes birbirinin sıfatına tükürdü.
Aşk yüklemiydi çoğu’nun
Bense gizli öznesiydim...
Kördüm,
Annem giydirirdi her sabah acımı,
Tam fi/yaka,
Çay kaf/iydi eritmeye,
Kaf yeterdi mahzunluğa,
Erk’ini kaybediyordu erkeklik,
Yanlızlık bacak arasında doğuyordu.
bir acı çaksam,
Yaksam cehennem ateşini,
Yaksam bedenimin tüm boylamlarını,
Kar eder mi?
Hemencik,
Bir kaç asır Hemencik,
Aşk omuzlarımda uyuya kaldı,
Siz neyi yaşadınız ey mahlukat.

Kağıttan gemiler yaptı,
Güvenilir bir liman bulamadı sığınmaya,
Küçük bir rüzgar esti,
Aşk mı?
Bir k/aşık suda boğduruldu.




Nöbetçi_Piyanist