“-plak bindokuzyüz kırkdokuzda,
Macar Odasına saltıkçılar getirdi iki dene
biri gırmızı biri gara
gırmızıya havaslandım emme
iki lira ne arar bobamda
olsa bile bi şiye “-ı ıh” dedi miydi
mılığını yıkar ki
üsdüne varma gari

gramofon zati bi Gısırollar’da varıdı
gırmızı ıradıyoyu Gısıro(ğ)lu
ötekini Gökçe aldı
oyusa bobamın halı-vahtı
gat-gat eyiydi Gökçeden
emme göreseği o kadakdı işde netçen ”

ondan sonura sokulu sokulu elin evine
Menderez hunu dedi
İnönü bunu dedi deye
geli(r) anladıvırıdı bi(r) de gari
kime neyise,
sanki yeycek-işcek
aşlığa tokluğa faydası varmış gibi
deyen-demiş,
goyan-gomuş bana ne
hadi deyelim dinledim
bi ğözelde belledim
ne değişecek
seni nası ossa duyar
“İbrem bey Gısırollarda beni dinneyodur”
deye Menderez sana selem m(i) etcek
ben duydum deye İnönü
m(uh)aliflikden vaz mı geşcek,

yetmez,
gün geli sıkışdılarmıydı, seğidirler bize
gakar dutar o adamlara, borç veri(r)di bi de
öyle bi adamıdı işde
haralda “adam yerine konduğunu” sanırdı
eliynen verdiğini,
ayağıynan almaya geder bide
verilerse ne ala
alamazdı(r) da,

kimbili(r) kimler de neler galdı
emme Allahı var kimsenin gapısını hacat uçu çalmadı
bize de çaldırmadı,
hakgını yememeğ ilazım
nemenazım.

bi Allahın gulunun da kırtıklı guruşuna
dönüp bakmadı, Allahı var hinci
ilazım değilise harman sonu
neye satarsın hazır serpindeki zehreni
isdemeye geleni boş çevirmeycek ya gari
belki hoşuna giderdi adam yerine gonduğu,
öğsüz, itile-kakıla böyümüş ya hani

len elinde para etcek başga bişiy yok
bu meret
zemheriyi gördü,
bahara döndümüydü
bahasına erişilmeyoru belli
kime deyon boba
işdecik..
aferim delisi

..
emme….
bana geldimiydi
gayfa harşlığını,
kupayın yalını,
barıdı,
gapsini,
saşmayı
sineğin yağını hesabederdi

kendi bellemiş bi Macar Odasını
orda her şey bedafa ya
çay parasız
gafcacı da Alla(hı)n honuna yaşayo
ö(y)le ya
…..
töbe töbe
adam nerden bilsin gayfaya gedileceğini
hiş gedmemiş ki
hiş harşlığı olmamış ki
hiş el içine çıkmamış ki
bazarda babıc a(ğ)zı ğörmemiş kii!
ğeldi geşdi getdi de
i(n)sanın içinden çıkmayo bazı böyle bişi!


gariben tabi..
bi sıpası olmuş gancığ eşşe(ği)n de
sevinememiş zavallı hane halkı
neyye ki mi?
gardaş o ğün köyde mültezim gol geziyoru
vergi ta(h)sıldarı
yatağa yatırmışlar sıpayı
hasda deye Hatma Abamı..
sıkı sıkı tutmuş sıpanın kulaklarını

biz devletin gulu
esirgemedik canımızı, başımızı
........
da!
o hep başkalarını kolladı
Allah da gulu da bilipduru(yor)
eşek yerine goduk kendimizi

öğümüze gondu
öteki batmaları kes’i
..
hurasını eyi belle hinci..
Hatma Abam Yirmisekizli





NOT: Aşar/Öşür 1925 Yılında kaldırılmış, köylü üzerindeki ağır yüklerin kaldırılması adına,
bunu sağlayanlar Cennet Mekan Olsunlar

DA!...









ömrüne bereket Fatma Halamın
Katkıları için Sn Can DEMİR’e teşekkürler