Hüzünlü bir gecemde, neyin taksimindeyken
Boğulan günlerimin, aşksız takvimindeyken

Dışarıdaki ney sesi segâhı çalıyordu
Yüreğimde burkulan hicrânı alıyordu

Segâhın taksimiyle canlanıverdim birden
Temizlendi yüreğim arınıverdim kirden

Soğuk bir mermer gibi, donmuş iken bedenim
Şimdi artık gecemde, gülün nur gülündenim

Dört yanımı çeviren, alev gibi gecemde
Hislerimle canlanan huzur vardı ökçemde

Bende henüz doğmamış masallar yaşıyorken
Yüreğimde tertemiz fikirler taşıyorken

Bir segâhın seyrinde, canıma can katmışım
Eriyorken vücudum, kanıma kan katmışım

Yüreğimde morlaşan renkler beyaza döndü
Neyi hisseden kalbim, şevkle niyaza döndü

Gözüm değildi benim, yüreğimdi ağlayan
Ben değildim o anda, seccâdemdi çağlayan

İçimde çalkalanan, artık deniz değildi
Yalnız yüklü günlerim, şimdi ıssız değildi

Bir segâhın burcunda, aşk sırrını dinlerken
Eriyordum murada, ney hicrânla inlerken

İsteme benden neyim, bir daha acı hicrân
Doğmasın yüreğime, beni dağlayan hüsrân

Son sözünü söylerken, yansın aşktan Pervâne
Yine sık sık dönerek, olsun aşktan divâne