kuşkusuz gece iniyor gökyüzünün siyah kaldırımından
sokakları alev kentlerin
soluğunda başlıyor hayatın en düzensiz yanı
uyduruk sözcüklerden
batıl yalnızlıklar türeten aşk
özlemin basamaklarından çıkıyor ağır uslu...


çöz yeminsiz beklediğin şu anı
bilincin en bitkin zamanında
uykusuz gözlerle ağırla tekil acılarını
sabırsız kemancılar
çingene sesleri arasına kurmuş notaların arabeskini
birazdan eflatun yoğunlaşır caddelerin kapı arkalarında
ve sessizlik düşük yapar alkol bağımlısı sevişmeleri...


hangi çağın sakat doğumudur bu gece
kaldırımların rahmine döllenen berduş ucubeler
nasılda sahiplenmişler kahkahaları
üstü başı küfür kokan adamlar
ruj ve ojenin ısırmasında paylaşıyorlar puştluğu
rastgele yolun ağzında bırakılmış umutlar
çöp kamyonlarının toplamasıyla rezil oluyorlar...


anladım
lacivert ağırlıklı bir renk dağılımıyla
gece herkese farklı aşık olmuş
denizin ayın elleriyle dokunuşu sulara
karanlığın en dokunaklı yeri
kumsalda aşikar öpüşmelerin
tarihi sultası hep aynı duruyor
dudaklarda bir serin ıslaklık
ve tenin tere merhabasıyla devam ediyor...


gece
tüm olasılıkları topladı güvensiz kentte
birazdan kavganın sanatı üzerine konuşacak ömür
ağır aksak hayatın durum notları düşecek sokak ışıklarının gölgesine
ve yorgun düşmeden önce
herkes geceyi paramparça edecek baharın gözlerine umut düşerken...!