Tırnaklarımı emziriyorum
daha iki yaşında
taşı göz rengi
Öyle bir güzel ölüyor ki
kıymıyorsun ki doğurasın...
Hem sonra sokağa cacık dökmüşler
nasıl pis yazılıyor anlatamam;
çıktım cama dedim ki, hayriye hanım,
nedir bu şarkıların hali,
belediyeyi arayalım da gelsin zehirlesinler.
Kocasını çitliyordu balkonda,
gözlerini tükürüp bebeği yutuyordu;
ay benim saatimin kontörü bitmiş
bir zahmet sen yalanla beyanatımı...

Aldırmadım,
dediklerini çıkarttım aslında çeyizlerimin içinden
ama Taksimsemedim.
O esnada başbakan bir ülkenin altyazısıyla
görüşüyor muymuş güreşiyor muymuş anlayamadım.
badem bıyıklarını silkeleyip
maarif takvime bakmak marifetmiş gibi baktıktan sonra
"son kullanma tarihi dolmuş anne ve babalarınızı
hapishanelere bağışlayın." dedi.
Sonra polis vapurları sıkmaya başladı bize
dayanamadım cebimdeki martıyı alıp
vapura doğru fırlattım.


Şiirin Hikâyesi: Hikâye kısmına ne hikmetse eklediklerim çıkmıyor. Her haltı bildiğini zannedenlerin devrinde cehalet el üstünde tutulur. Aşağıdaki şiir ne denli anlamlıyla 1 Mayıs’ta Taksim’e 1 Mayıs 1977’de katledilenleri anmak için çıkmamıza engel olmak da o kadar anlamlıdır.