iki kelimesustuğumda iki kelime kıvranır dilimde, işte o zaman durur içimde akan nehir savrulur yıldızlar karanlığımda, kalbimdeki kırbaç izleri hasta bir şiirin dizeleri olur şairi ölür son mısrada. bir nefeste iki heceyle çıkar can, kimse okumaz aşkın salâsını ağıdını kör bir kalem yakar ak kâğıt tutar yasını; leşi ortada kalır sevginin imgesini çıyanlar yer. acılarla yıkılır kafes kanatlanır bir ses uzaklara, ardından rüzgâra yalvarır ölü yüz; bulutlar yağmurlarını saklar bozmaz hava yanmaz gün ve sevinir seven, kuşbazın kuş sevdasını nereden bilsin ki uçanlar! her gece bir güvercin vururum dağımda yüreğine bıraktığım tohumdan bilirim sen olduğunu, gözleri gözlerine çırpınışı sana benzer; kuşkusuz öpüyorum yarasını göğsüme koyup ağlıyorum inleyerek, elbette fısıldıyorum kulağına iki kelime, bana gel! belki de gelirdin, gözlerim kan olmasaydı; kan rüyayı bozmasaydı eğer. ö.n |
kuşkusuz
öpüyorum yarasını
göğsüme koyup ağlıyorum inleyerek,
elbette fısıldıyorum kulağına iki kelime,
Sevgili Ömer Nazmi
İroni ağırlıklı, ağır yaralı dizeler.
Sözle işlenen yürek dolusu şiir.
Beğenimle
Şiirle....
Neslihan YAZICILAR tarafından 5/5/2008 6:21:56 AM zamanında düzenlenmiştir.