kimsesiz çaresiz tutuksuz yargılanmışım
özgür ama sensiz bir şehre sürülmüş kalbim
demir parmaklıkları yok, bomboş duruyorum
körü körüne yaşayıp karanlık düşünüyorum
yazın tam ortasında kışı yaşıyorum



yağmur dinip gökyüzünden geçmiş
toprak ise kuruyup ekinleri eğdirmiş
neye yarar ki içinde sen olmayınca
dünya kendinden bile vazgeçmiş



sensiz düşünmek çok zor ve çaresiz
yaşaması da bir o kadar imkansız gibi
ayaktayım ama umutlarımdandır belki
bilmiyorum yalnızım her yer çok sessiz
üşüyorum sevdiğim her yer buz gibi



belki güneş yarın doğacak bekliyorum
belkide yarından sonra gelecek gözlerime
vuracak eskisi gibi sımsıcak yüreğime
ben seni böyle hayal edip böyle yaşıyorum



özgürlük yanlızlık gibi bir şey mi
sensiz kalıp soğuk bir duş almak gibi mi
ya da sevdiğinden uzakta onu düşünmek mi
hani kaderine terk edilmek gibi bir şey mi
bilmiyorum
sen olmayınca çok zor
her yer benim olsa bile
her yer ölüm kokuyor sevdiğim



bazen anlatılmaz susarsın kendi içinde
hükmünü beklersin sessiz ve çaresiz
can kırıkları dolar kalbinin her köşesine
batar içten içe acıtır ya öyle
bende şimdi seni böyle
acıya acıya seviyorum yüreğimde



zor olan seni beklemek değil aslında
bir imkansız gibi takip eden duyguların
gölgesinde yaşamak
gölgesinde düşünüp
gölgesinde yaşlanmak
her dakika üşüyüp seni düşlemek her gece
gelmeyeceğini bile bile
acıya gülmek hayatın her saatinde
sen varmışsın gibi
yaşamak seni kendi içimde
.
.
.
Mawish
.
.
.
YARINDAN SONRA – Mawish Şiirleri