bir eylül akşamının sensiz kızıllığında
ağaçlar bile ağlıyor bu gün
yaprak yaprak dökülüyor gözyaşlarımla
göğsümde bir serinlik inceden bir sızıyla
bir kış daha geldi sevdiğim
ömrümün bu son baharına



içim yanar kanar ağlar sen olmayınca
üşütür yazlar yağar damla damla toprağa
bir rüzgar vurur ansızın sol tarafıma
aranıyorsun yar kalbimin bu son durağında



son kez sevip bir şey dilemiştim rabbimden
bir çok yılımı azat etmiştim günlerinden
sadece sen olan bu kalbimden
gittin ve şimdi sen yoksun neylerim yar
ağırlığınca sevgiyi terk ettin sen



sigaramdan bir kalp yükseliyor duman duman
zemheri bir gece vaktiyle çektikçe içime
karanlığın doluyor içime kadeh kadeh ve ben
içiyorum seni yavaş yavaş kaderimle



yazın kışı aratmadığı
bir mevsim geçiyor bugün yüreğimden
ama ıssız ama yorgun
ama tükenmiş bir baharın esintisiyle
gizlice ve sessizce
öylece geçiyorsun gözlerimden



her gün daha fazla ağlıyor gökyüzü
her gün daha fazla ıslanıyor gözlerim
çok daha fazlası da gelip vurabiliyor
biliyorum
acıtıyor
ama vazgeçemiyorum
.
.
.
Mawish
.
.
.

BİR EYLÜL AKŞAMI – Mawish Şiirleri