hazırdı
düzeltip yakalarını
aşağıdan gelen sese baktı
gölgesine yolladığı ağacın biraz ilerisi için iyi şeyler

bir başka pencerede
kaybının altında elleri kalmış o sıcaklığın
rüzgarlar değdiğinde hatırlanan düğümü
söz vermiş asla çözülmesin istiyor
bu kederle yaşayacakmış binlerce sene

hazırdı
aynalardan iniyor gülümseyişi
hatırlamak istemediği kadar çabuk yol
sonra peş peşe otobüs
peş peşe direkler tabelalar
peş peşe yazılar okunuyor
bir mesafe ki
bitmek bilmiyor

her şey senin için
kendimle dans edişim
yok sayışım dudaklarımı seninle
rüzgarın şişirdiği bulutlar kadar
hazırdım değişmeye

içimde parlayan nehirlere yürüyorum
ağzı çok damlaların yuvarlak fısıltıları
insan çokluğunun yeni şarkısı
tekrar deniyorum netleştirmek için sesini
tanıdık olabilir mi gökırmak
ağlarken
seninle yağmur kokmak

hazırlıklıyım
ilk yaz akşamları olacak içim
bir daha bozulmasın diye
itinayla süslediğim geceye eski yıldızları çağırdım
bir masanın üstünde böyle uzun uzun
ellerimizi tutuşturacak ışıklar hazırlıyorum

bahçeleri görmelisin
sandalyeleri yeşil
büyük ağaçların altında
eski kasaba kalıntısı
insanların bilmediği kuşlar konuşabilir
şaşırıp ayıramayacaklar gözlerini
sen sözlerime karıştıkça
başının üstünde mavi.