Ben böyle sınanırken suskunluklarında
Endişelerle geçen ömrümün heybesine düştüğüm
Defalarca aynı yerden kanayan yaralarımı toplamaktan
Hep sarmaktan,
Kimsesizliğe sarılmaktan
Ah bra sarılamamaktan...
İşi gücü hüsran bir beynin
Deli dolu düşüncelerine sahip çıkmaktan
Zaman mı var sanıyorsun ?
Bende istemez miyim
Griliğinden arınıp maviye benzesin ömrüm
Çocuklar girsin en masum beklentilerime
Keşkelerin,niçinlerin üstesinden gelebilmeyi
Sana gelebilmeyi en çok gelemediğim anılarımda
Yumruğuma sığınan nefretin
Gökyüzüne düşen dehşetin
Yollarına baş vurmadan
Söküp içimden çıkarmaya bu laneti
Seni de herkes gibi karantinaya almaya
Söyle zaman mı var sanıyorsun ?
Anam mı yanar yoksa babam mı yanar şu halime ?
Göğsüme düşen bu isyanı kim bastırır dilime
Güvendiğime sözlediğim lafların
Hepsi güvenmediklerimin dilinde ise
Günü kurtarma çabasında
Gündüzü belli bir olmayan deliye
Parasız ve çaresiz kalmış onca vakit vermişken
Sen bilmecelerine sürüklediğin eziyetinle
Sırf seni yaşamak için
Ben bu kadar ölüyorken
Sen
Ey düşmüşe yoldaş olan hayat
Söylesene unutturup herşeyi
Seni sevecek zaman mı arıyorsun ?

İbrahim YALÇIN - İ.Y.L.Ç.N -
10.04.2014 / Van