nişleyip ne goyosa dağda-daşda
bana bakar-bakar ağlar
ben de kendi derdimi unudur,
o ağladı deye başların a(ğ)lamaya..
yazzık adamca(ğı)z bi ğün

beni annacına aldı da
“-geliiin” dedi
seğirtdim vardım da
“-ey boba” dedim
deli çocuğun taha yau
“geliiin, gelin deği(l) de has-öz gızım”
anacına dineldim
“-hı” dedim
bek eyi bi adamıdı
sizden eyi olmasın
gızlarından ayırmazdı beni
herif esgere ğedince
ayak ucunda yatırıdı beni
de! adamca(ğı)z
“gaşıyın üsdünde gözün var” dese,
“dıkımı güçcük dut”,
“gak ordan bi gupa su ver”
“abdas(t) ala(yım)n ile(ğe)n getir”
ya da ne bileyin
“hurdan gak da, hora otur” dese ya
ne ğezer..

emme gayınnam olcak garı
o yok mu ooo
gaşlarını garartdımıydı
var ya donuz görmüşden beter olu(r)dum
aklım depemden gederdi,
ya öyle, o ğadar gorkuyodum
kendi de zaten adı üsdünde Gara A(y)şa
ay(h)! yere-ğöğe sığdırsa ya bi
hortlayasıca, içime ilidir mi
donuz mezerinde yatasıca
açcık da onun uçu;
gayın bobamın kölgesinden eğsilmezidim
tarlaya nadasa, dağa oduna
sanısın gelini deği güçcük gızıyın,
gızı değil yavıklısıyın,
eme onu aşıtlatdımıydı
ye(r)ller yeyesice Gara Aşa
etmediğini gomazdı
ha ona da galmadı yalan dünne
yanına kâr kalcag sandı ettiği
gı biğün gün-dirlik verilme(z) mi
ne ğezer
de! onu deyceğdim,
ıramatlık gayınbobam
“-gızımmm!
hinci ben seni güderin desem yalan
ay aydın yol belli,
evelallah genşsin da(h)a
sen bobayın evine ğet,
gene de atıvımayon,
gene de sen benim evladımsın”
..
“-va(h)! boba o nası laf” dedim emme
içim “cııız” etdi,
“-ı ıh” dediysem dee
düşdük yola
yüzüme bakmadan
o öğnde ben arkada
eletividi bobamgile de
izinin üsdüne dönüvüdü gerisin geriye
ha! şö(y)le galağalmışıyın olduğum yerde
ardından baka-ğaldım
geri dönüp baksa ya bi!
ne ğezer


















Fotoğraf için
Veli Dölek ve
Nar Tanelerine
TEŞEKKÜRLER