hayrettin taylan





’eğer’ ile başladım değerler, diğerler romanına
’keske’ lerin cümlesini çıkardım aşk masalımızda
’acaba’ ların yükleminde boşaltım içimin yükünü
‘ancak’ ın çanağında çekmez oldu bağıllarımın bağlacı
‘sadece’ nin rüyasında bir tek senin ilgeçlerinle bağlandım geceye
‘ile’ nin ilanında bağlandık aşka
bir cümlede aşk, bir aşkta kader, bir kısmette her şey olduk

vazgeçişin vardiyasında imkansızlığın fırsatına bilendim
kaçışın sahnesinde kendimle buluşmanın rolüne bilendim
yaraların yamacında açıldı gülünün kırmızılığı
sanrıların sonrasına takıldı elbet bir günün hali hazırı
çıkmaz sokağımın adressizliğinde toplandı nitel yüreğin
geçmemiş bir geçmişin bıçak sırtında kalır vebalim
bitmemiş bir sevdanın mecnun dilinde sonsuz kalır vicdanım


yüreğimin kilidi cennetinin duvarına asılı
sesimin tınısı nidalarının bestesine sızılı
beklentinin tinsel akışında durulandım
ilk bakışmanın atlasında renklendi duruşum
ilk sarılışın sarmaşığına yeşillendim umuda
ilk sözünün kitabında okundu kaderimin aşk dersi
ilk gidişinin sızısında okyanuslarımı ağlattı damlaların
ilk ıslanmanın kurumamış vicdanında bağlandım pişmanlığa
artık, gelmene yakın gitmeye hazır uslar sıratındayım
düşsem de düşmesem de sensiz her yer cehennem