GÜL VURDU BENİ

Boş beşik de salladılar bir zaman,
Seher de gelmeyen yel vurdu beni.!
Baharın çağlayan suları yaman,
Nisan yağmurunda sel vurdu beni,

Çekilmez yaşamın içine düştüm,
Bu benim kaderim şansıma küstüm,
Kaynayan suyu da başımdan döktüm,
Sırtımdan söylenen dil vurdu beni.!

Yerimi bulmadım memnun olmadım,
Çalıştım menzile asla varmadım,
Acımı yaşadım melhem bulmadım,
Dost dedim yalancı kul vurdu beni.!

Mektubum yazılsa cevabı yoktur,
Ağlasam gözümden yaşları kurur,
Ne istedim ben, neyi bulsam çuldur,
Yanmayan ocak ta kül vurdu beni.!

Dalımı salmadım fidanım yoktu,
Acıyı bal yaptım dertlerim çoktu,
Defterim dolmuştu hava sovuktu,
Zemheri günün de hal vurdu beni.!

Yaprağı dökülen ağaç kökünün,
Sonuda gelmeyen dertler yükünün,
Kurumaya yüz tutmuş çam tümünün,
Sararan yerinden dal vurdu beni.!

Miadı bülbülüm çilesi zarda,
Bir tatlı dil yokmuş zarar da karda,
Bir gün birisi sorarsa olurda,
Bahçem de fiğan var gül vurdu beni.!
22.09.24 / Saat 01.20
MİADI (Mehmet AY)