hayrettin taylan




düş’ünde döşeğim var, üryan yorganınla örtüyorsun
yine de üşüyorum
sıcaklığının son hali, ilk halin gerek sevgilim
2…
senden önce bir ben vardı
ben’den önce bir ben daha vardı
şimdi ben yok, ben’de kalan sen var
3…
huya karışan yaşanmışlık diliminde dilsiz destanın okunur
suya karışan kirlenmişlik sınırında sözsüz efsanen dilleniyor
nura karışan yüzünün mistik atlasında aşkımız renkleniyor

hazırlığım var karşında aşk gibi hazır olmaya
nazarlığım var seni severken insan gözünden arınmaya
4…
masum ve muson gibiydi us okyanusunu aşıp aşka geçeli
gereksiz dalgaların arasında insan kalabalığına karıştı önyargılarımız
duru cümlemizi kemirdi hayat böylece
güven dağımızı deldi düşünceler böylece
duruşumuz su olmaya başladı bu yüce aşkın gemisinden
nuh gibiyim inadına batmayacak bu gemi
nuh gibiyim inadına tükenmeyecek bu sevda nesli

5…
nefes arası nefis sonrası bir dersin sonsuzluğundan geldim ilklerine
sevimli direnişin içsel sesiyle onsuzluğundan geldim iliklerine
yel geçiyor, el geçiniyorken özümle geldim sevda sellerine
senden öteye değiyor kadınsal aydınlık
bir bebek ağlıyor aşk salıncağında
bir aşk gülüyor ömür sancağında
su ile azizlik yarışır , yalnızlık ile sensizlik bitiyor sıcağında