Hayrettin Taylan


bu sevginin ispatında durulandı dört işlem,
bu isteyişin toplamında uğurlandı umurum
bu sevişin bilinmesinde, bölünmesinde sağlaması yapıldı tutkumun
bir kere bir sen güzeldin bir’in teoreminde kalırdı birliğimiz
bir kere beni baştan, aşktan,dünyamdan çıkardın iki eder
kalbimin kombinasyonlarında eriyen zaman gibiydin
eksenimde kümelenmiş aritmetik yalnızlığın dili
polonim gibi içsel çoklarımın içindeydi içinin açılımı

2….
aynı değerde farklı huyların açısını hesaplayamazdık
sana çarpılmanın çarpmasında toplayamadım çarpılan kalbimi
bu kararsızlığın kartezyenleri arasında işlemsiz, işvesiz kalamazdın
beni ayrılığa işlem yaptın
oysa bölüştük payında istendik aşkla
oysa çıkarması yoktu bu tutkunun
oysa her sözde, gözde, özde seninle toplanıyordum
3…
teoremin töresi gibi durma karşımda
tezlerim ve tizlerim senin sıcak yüreğinde
kalbim matematikçi olmadı
senin için attı sonsuzluğu anlatmak için
4…
senin gözlerin şiir olmalı
her damlası ünlemlerime değiyor
endamının atlasında renkli düşlerim yürür
sarılışının kesişmesinde üşür sensizliğim
etkisiz elaman ben değilim ,keder
senin problemin benim biliyorum

matematikçi değilsin biliyorum,
bir kere seni seviyorum dedin
sonsuz keze teslim oldu uğurum
sonsuz sayılara teslim oldu kalbim