hayrettin taylan






yeryüzünle yar’yüzün arasında hüzün
s’onuma d’okunuyor t’utkun
s’ustum
incecik bir sırat ile berrak fırat arasında fıtratım
yaşadıklarıma aktı, diyemediklerimi ıslattı derdin ve dermanın
sevmenin mezopotam’yasında poetik Fırat ve dicleydik
kavuşmanın kavuştaklarında okunur b’asra’da ele ele dökülüşümüz
ötesi okyan’usun metafizik aşk şarabı gibi öte’siz



t’alanında biriktim aşka küllerimle, sevdaya kulluğumla
bir de sensizliğe küllüğümle içtim aşkı
sigara içmesem de dudaklarımda tütülüşün yanıyor
yangın yeri yüreğimden öpüp yaktın bir kere
içtin, içildin, seçildin, son kere

bırakabilirim dünyanın ucunu, sensizliğin gücünü
gidebilirim dünyanın sonuna, sensizliğin sırrına
sevebilirim bir dünyalıyı, dünyamı döndürsün sıcağına
kalabilirim özgürlüğün zihninden,sevginin içine
durulanabilirim arzudan , keyfin algısından ,egonun fosluğundan
olabilirim evren gibi sınırsız, seni sevmek gibi sonsuz
yeter ki sen yaşa ve sev…


yürek, y’arımla yarim arasında yarimküre
sevmek,zerre ile dev arasında y’ar’dağı
sığdırabilirsin içinde deniz üstü denizler berraklaşırken
bulanmış yalnızlığını durulayabilirsin güvenin ilgi’sel diliyle
aklımda kalacakla ,aklımı alacak bir sevi suretisin tutku ilminle
imtihanlardayım, isyanım içsel sislerime, nemli gözlerine…


el’lere en yakındın, beni el ‘siz bıraktığında
bir ciğer söyledim ciğerci güzelin kedisine
kendin ol, kendini yersin deyip ödedim cümle borcumu
el ne der, elin ney’le tutuşur bilemem