Aşk gerçekten yüceyse var ise asaleti
O asalet gün gelir uygular adaleti
İşte o zaman sen de
“ANLARSIN”

Kırılan bir yüreğin attığı çığlık ile
Yalnızlığa sarılıp yatmak neymiş anlarsın
Acıları gizleyip bin çeşit kılık ile
Yalandan kahkahalar atmak neymiş anlarsın

Hasretiyle her vakit canından can alanı
Unutamayıp dünü silememek olanı
Elveda sözü ile mahşer olan bir anı
Fikrine günde bin kez katmak neymiş anlarsın

Bir sevdanın yolunda hiçe sayıp her şeyi
Gölgesinde öldürüp mutluluğu neşeyi
Gerçeğin masasında hayal dolu şişeyi
Yana yana içerek yutmak neymiş anlarsın

Titriyorken ellerin korkuyorken yüreğin
Üstelik yaşamakken kul olmaya gereğin
Yokluğun deryasında zehirli engereğin
Çaresizce elinden tutmak neymiş anlarsın

Küçüldükçe küçülüp dünyaya sığamazken
Düğüm düğüm olup da heyhat ki ağamazken
Vuslatıyla bir kere aşk olup doğamazken
Kalbinle binlerce kez batmak neymiş anlarsın

İçindeki ateşi beslemek gözyaşıyla
Ölmeden tanışmayı kendi mezar taşıyla
Seven nasıl vurulur sevdiğinin kaşıyla
Kaşları hançer gibi çatmak neymiş anlarsın

Bir gün sen de anlarsın gönül yıkmak ne demek
Yaşamaktan vazgeçmek candan bıkmak ne demek
İlelebet sandığın kalpten çıkmak ne demek
Yar eliyle satılıp! Satmak neymiş anlarsın!

İHSAN TURHAN