1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1625
Okunma

Dudakların çatlamış kadınım,
Gece rengini d/üzmüş gözlerine iri kederiyle,
Bir çember yarıçapından kaçıyor,
Asallar bölenini tekmeliyor sokak dövüşlerinde.
Yine karartı hatmediyorum güne,
Sana gelen yolun köşesinde,
Bir piyon kafa tutuyor vezirine,
Yollar kapalı,
Parkeler taşocağına, ana yurduna dönüyor.
Hangi toz zerresine bassam beni sana getirir en kestirmesinden,
Ağzımda hangi sönük türküyle gelsem,
Hangi yalnızlığı giysem,
Hangi dönemeçten dönsem,
Sana çabuk varırım.
Tükürsem söz/ler d/ilimden yitiyor.
Konuşsam küfür sayılır hakaret makamında,
Melodiler usulca kaçıyor sazın sıska tellerinden,
Devlet kontrollü bir sensizliktir bu,
Çaresizlik değil,
Sana göre sıskaydım,
Yüreğim değil,
Hadi çilingir marif/etinle kır kalbimin kapılarını,
Gir bendime, haczet varımı,
Yokluk bana kalsın,
Göğüslerin göğüslerime değsin,
Yer çekimi çeksin bütün günahlarımızı,
Biz şehvetimizde yanalım.
Hadi durma birbirimize abanalım,
Gün/ah sayılmayacak belki,
Tanrı makamında aşkın sevişmesi
Gözlerin güneşti, Terim yağmurdu, Terime gözlerin değince gök kuşağının renklerini alırdım üstüme, en çocuk yanımla sana heveslenirdim. hiç alınmamış bir bisiklet gibi,
Nöbetçi_Piyanist