GİDENLERİN ARDINDAN…

Her bahar, bir yaprak döker sayfalardan
Üstümüzde kıştan kalma derin bir yorgunluk
Laleler, bahçeler, yeni açmışken
Ve ansızın bir mart günü çekip gider bir şair
Ardında gece kadar ince naif şiirler
Nicedir yorgundur nefesinden
İçinde daha yeni açacakken hece hece dizeler…


…


Rahmet duaları yankılanırken dalındaki çiçeklerden
Arkandan ağlayan, yazdığın mısralara aldırma sen
Hiç yaşamadım demeyeceksin en azından
Mesela hiç seni tanımayan biri seni anacak ( ben gibi)
En azından var olacak senden sonra seni tanıyacak
Tarihler şairlerin şiirlerini okurken
İnceden inceye şiir kadar kutsal toprakta uyurken sen
Nisanlar açtıracak yazdıkların

…

Bereketlendirecek her şeyin
O manevi kavuşmanın içindeyken sen
Leylaklar açacak belki de
Son dualar edilirken uzak sokaklardan
Ulu Yaratan saracak yorgunluğunu gidermek için
Nicedir bir kavuşma içindeki bedenini

Nerden geldim demeden nereye gireceğini bilirken
Ufukta batan güneş, yaş küsuratında
Rahlelere yatırılmış emanet bedenler

…

İçin rahat rahmetin bol olsun
Çokça bıraktığın şiirler için
İnceden inceye kalacaksın her daim
Nefesini daraltmayacak kabristan
Derinde bir yerde saklı kalırken şiirlerin
En azından hiç yaşamadım demeyeceksin


Şahadet kadar güzel bir nefes bırakmışken
İlahi taktirin kahverengisinde kefenle uyuyacaksın
İçerinde Allah aşkıyla
Rızası alınmış bir ömrün resmiyle
La İlahe….
Edecek açık ellerin sarılma telaşında (geride şiirlerin çiçek açacak )

…


Uyurken sen , Allah’ın rahmeti mart günleri kabrinde açtıracak, seni
Yemyeşil bir şiir yeşerecek mermerli baş uçunda gelinciklerle
Ulu Mevla’ya bir gelinlikle gittiğin o gün gibi…

.
.
.