En başından çok yanlış bir sevdaydı bu,
Tekrar yeniden başlamak mı, olamaz konu,
Aşkından ölsem de, bir daha istemem onu,
O beni namertçe sırtımdan vurdu.

Bende bir insanım elbet, melek değilim,
Seni çok sevmiştim bir tanem benim,
Kal diye yalvardım, git demedim,
Sen beni namertçe sırtımdan vurdun.

Namertlik varmış dostlar onun özünde
Sevgi bir yalanmış meğer gözünde,
Bir şeytan saklıymış o gül yüzünde,
O beni namertçe sırtımdan vurdu.

Söyleyin sevdanın ederi nedir?
Ayrılmak sevmenin bedeli midir?
Kim suçlu,kim suçsuz nasıl bilinir?
O beni namertçe sırtımdan vurdu…

Kalbimde yer etmiş silemiyorum,
Bir tek kötü söz bile diyemiyorum,
Ondan bir başkasını istemiyorum,
O beni namertçe sırtımdan vurdu…

Onu tanıyınca dertler bitmişti,
Üzüntüler çileler çekip gitmişti,
Karanlık dünyamı cennet etmişti,
O beni namertçe sırtımdan vurdu…

Artık anladım ki o bir yalancı,
Bir zamanlar canımken şimdi yabancı,
Ondan bir hatıra bana bu garip sancı,
O beni namertçe sırtımdan vurdu…