suskun kelimeler satırlar yetersiz
anlatmıyor halimi sana
aklım firarda yürek senden habersiz
yazmıyor parmaklarım cümleler kifayetsiz
yazabilsem de önemi yok artık
ne seninle ne de sensiz olmuyor
ummanda gibiyim biçare bocalıyorum
yok dermanım boğuluyorum
kıyıda bile
sen geliyorsun aklıma ağlıyorum
ne git diyor ne de kal yüreğim
içmeden sarhoş gibiyim savruluyorum
ikilem de kalıyor seninle dolu beynim
çökerken üzerime akşamın alaca karanlığı
yalnızlığım bir örtü gibi sarıyor bedenimi
sevmem diyordum bir daha
söz vermiştim kendime tutamadım
çare ararken çaresizlik içinde kıvranıyorum
kurudu dilim damağım bak seni yaşıyorum
yoksun yanımda
daha iyi anlıyorum seni
sensizlik ölümden de betermiş
söyle yine eskisi gibi olur muyuz
sever miyiz birbirimizi yaşar mıyız
çıkarır mısın kör kuyudan beni
değiştirebilir misin silinmeyen alın yazımı
göz görmezken önünü
nasıl görsün yarını
koşarken düşlerinin peşinden
umut ederek
gerçekleşmese de ömür boyu yaşarsın
yaşatırsın
hayallerinde var saydığınla birlikte
bu kadar basit değil hayat
sayfaları sararmış
eski bir kitap gibi koyamazsın rafa
kaldığında kendinle başbaşa
çevirirsin sayfalarını
gözyaşlarınla...


Refik
13.03.2014
İstanbul