Ölebilirsin..
Hem de bulamadan vakit hiç yaşamaya,
Kırk günlükken mesela,
Camsız evinde,
Ölümün soğukluğu üzerinde,
Soğuk bir uykuya dalabilirsin.

Ölebilirsin..
Hem de hayatının üç yılını,
geçirmişken sadece.
Tabutunda olmayabilir üstelik,
Taşınırsın baba sırtında.

Ölebilirsin..
Ekmeğin düşer elinden,
Bir yıllık rüyanı tamamlatırlar sana.
Sonra uykunu bölerler aniden,
Sıcak yatağından alırlar seni,
Ağır olur tabutun bedeninden,
Bağrına basar toprak ana.

Ölebilirsin..
Kol gezer katilin,
Ve hatta oturabilir de bir koltukta.
Dinini, dilini, ırkını sorarlar da,
Alevi’yse mezhebin,
Ölümü bile çok görürler sana.

Ölebilirsin..
Hayallerin asılı kalır duvarda,
Uçurtman’dan önce varırsın göğe.
Annene kalır gözlerinden biri,
Öteki babana,
Çocuk gözlerine ağlarlar ya.

Ölebilirsin..
Küçücük yaşta hem de,
Haktan yanasın’dır belki,
Siyahlar içindeysen hele,
Hele inanmışsan Nazım Hikmet’e,
Komünistte olabilirsin yeri geldiğinde.

Ardından büyütürler seni,
Bir gün de.
Doyamadan gençliğine,
Sarılırsın kefene.
Gelmiş bulursun düyaya da,
Dakikalık yaşarsın işte,
Tabii buna yaşamak denirse.