0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
785
Okunma
Yağmıyordu kaç zamandır kar,
Tutmuyordu yoklugunun siyatik ağrısı
Ve sönmüyordu gece yarısı sokak lambaları.
Dün sekiz yıl oldu, gömeli,
Ahir zaman kavgalarını,
Bir kuş ölüsü davam,
Yitirdi inancını.
Benligimdeki yokluğun,
Çıplak henüz ayakları,
Küf tutmuş adem elması,
Yutuyor, son lokmasını.
Sen,
Umudun namlu’su,
Karanfiller vuslat’ınla soldu,
Söyle ! hangi limanın lodosu,
seni yine kıyılarıma vurdu ?.
5.0
100% (3)
