0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1508
Okunma
İstanbul dedim
Hüzün şehri bura
Kaldıramazsın ağır gelir sana
Ben İstanbul gibiyim
Hüzün kokar bedenim
İsteme artık beni
Çoktan atmış seni dumanı tüten gemilerim...
Ben İstanbul gibiyim
Arama ismini
Tozludur zihnim
Hep aynı limanlar
Hep aynı insanlar
Aslında koca bir yalanlar
Ben İstanbul gibiyim
Kalbime kurulmuş evlerim
Tek gidişlik adresim
Arama yine de kaybolur ellerin
Şimdilik bende kaldı ceplerin...
Biliyorum elinde bir sigara
Düşünüyorsun ne olacak halim ?
Geç bunları sevgilim
Hayat bu zalim !
Ben İstanbul gibiyim
Çoktur gelenim ,gidenim
Arama ismini
Bir kereliktir belleğim
Ağladığında akan göz yaşları
İşte odur benim denizim
Ben İstanbul gibiyim
Denizimi kirletir üstümden geçen gemilerin
Hani diyordun ya farzet ki öldüm
Hatırlamıyorum ki
Çünkü ben İstanbul gibiyim
Çoktur yaşayıp da ölenim...
5.0
100% (1)