tosbağa ile oynamaya kalksak
“-siğil atar” diye ikaz edilirdik
kazara siğil filan kapmışsak
ekmek arasında yılan kabığıyla
tedavi edilirdik

olacak şeymi diye alay edenler
enin de, sonunda
kocakarı ilacına mut olurdu
“-hepsi bi yana da
temreyi kopya kalemle çızardı Hebiboğlu
karısı tavuk çanağında ıslatır tüyü
olmadı tükürürdü
ertesi ğüne galmaz
itdirseği iyi olurdu”

“-ya nuska, iğde çekirdeği,
hatta nazar boncuğu
nelerden nelerden görsen bi
garga etinden medet umulurdu”





“-aman canım sen de;
siğil filen dert mi
ağrısı yok, acısı yok,
emme tavıkgötü, öyle-böyle deği
anasını sattımın derdi”

“-tabi tabi elinkini görmeyen
kendinikini minare gırığı sanırımış
her dağın kendine göre dumanı varımış
eloğlu türküsünü bile yakmış
“senin derdin dert midir
benim derdim(in) yanında
kimselerde görmedim
böyle dert hayatımda

beterin beteri var”

“-len epap öyle deme valla
yok; babıç sıkarımış da
ondan neşet ederimiş
yok şöyleymiş de,
yok böyleymiş
ayağımın çıkmadık yeri galmadı
şaka-maka deği yau
aya(ğı)mın üsdüne basamayon
ağrı-sızı demişsin cabası
canımdan, dünyamdan vazgeçiyon
kesseler atsalar gözümde yok töbossun
yerden alıyon-göğe savırıyon
“bana bi goca ilazım
oda bu ğece ilazım”
dedikleyin
mafoldum

o mubarek de;
köstüköpe(ği) gibi ordan-burdan dürtüyo
ayrığın etti ğibi dokandığı yerden kök salıyo
melhemi, ilacı-garacı, yakısı
ne duyduysam sınadım gari
ne dedilerise etdim
netdiysem faydasını bulamadığım gibi
zılla beter etti
ele ırcatını …..
ya mubarek ya!”




“-len benim ondan çekdiğimi
bi ben bilirin,
bi Allah bili
geşmiş ğün valla
hinci aklıma gelmeyo,
kim idi biri
cığara içiyomuş
değiri-değirividi
etim de yanıyo emme
ben dünden ırazıyın
vaa!
ertesiğün bi bakdım
ilmek-ilmek tifsidi ğeldi
oyumuş
Allah duşmanımısa da
gul başına
böyle bela vermesin.”









Dipnotlar


siğil: ellerde küçük ur, pürtük,
mut olmak: mecbur kalmak, çaresizlikten kaçınılmazlık
temriye: (özellilke el üstünde) deri hastalığı
itdirseği: arpacık, köpekmemesi,göz kenarında çıkan apseli çıban
köstüköpeği: kötebek, körsıçan
zılla: iyiden iyiye, hayli fazla, ekseriya, çoğunlukla, genele yakın
tifsimek: sürtündükçe eskiyerek özelliğini yitirmek
tafsımak: kendi kendine yok olup gitmek