3
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1256
Okunma
kuyunun dibinde gözlerini açınca
taş bir yalandır
ölü geçinirsin kendinle
biraz kalbi karışık olanın ağladığı
geceler yıkanır yukarıda
arıların vızıltılı gölgesi uykumuzu bölene kadar
gel ellerime ortak ol
soğuyor yer yüzünün ilk ağaçları
sırtımı örtecek olursa bulutlar
uyanır kızılın bilediği
çimenler bahara hazırlanır
unutulmuş gibi dalgın soluyor yıllar
indik omuz omuza verdik dayandık
bir kuru gül gürültüsü saçlarına yürüdü
ve boğdu dudaklarındaki ayrıntıyı
öp hiç bırakma soluğumu
can dişinle kavra ısır beni
kanatıp dur yaralarımı ışığa
ve bir çiçeğin sevinci ile süsle acıyan yalnızlığımı
ölüdür bedenler su içmez ama yağmur
endişesiyle ruhumuzu okşayacak olursa
ilk renklerini seçiyoruz demektir aşkın
biraz buğu ve sevinç gözyaşları
güneşi unutma sakın.
5.0
100% (17)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz