Sevdiğim bir yürekti,
Sıcacık masum bir yürek!
Dudaklarında hafif tebessüm,
Gözlerinde güneşin yansıttığı,
Yıllardır sevdiği için sakladığı ışıltı;
Bir de yakıp yıktığı delici bakışı.
Kimse bilmezdi ondaki sırrı;
Bir Allah, bir kendisi,
Ve en son da ben.
Küçücük masum bir yürek!
Sevmeye, sevilmeye, korunmaya muhtaç,
Yanmaya, kül olmaya can atan,
Küçücük yürek!
O kadar narin ki, sıksam ölür,
Sıkmasam elimden kayıp gider..
Tıpkı gökyüzünden kayan,
Göğün bağrından kopup giden,
Bir yıldız gibi!
Nasılda çarpıyor böyle?
Sanki yerinden çıkacakmış gibi.
Evet, duyuyorum;
Hani o naif, içten gelen bir ses var ya,
Evet, bu o!
Kalbinin, sevdiğim insanın kalp sesi!
"Dın, dın, dın, dın" diye değil de,
"Sen, sen, sen, sen" diye ritim tutuyor;
Her görüşte daha da çıldırıyor!
Peki ben?
Benim ritminde onunkinden farksız değil.
Sanki ciğerlerim ona yer vermiyormuş,
Her ritimde kemiklerini batırıyormuş gibi,
Ya da yeni uçmaya hazır bir kuş gibi,
Bilmiyorum,
Tarifini tam veremiyorum..
Hem bu işler tarifle olmaz ki?
Kalem defter değil bu yürek!
Hissedilince ritmi durmayan,
Sevdiğini görünce kalıbına sığmayan,
Patlamaya hazır bir yürek!
Masum, aşık;
Kendini öldürecek kadar da cesaretli!
Küçücük bir yürek.
Derin nefes çekmeliyiz ikimizde,
Soluklarımız karışsın, dolsun yüreklerimize,
Ta ki sonuna, yolun sonuna, sonsuzluğa dek...
Maide Alpay