Unutmuş çoktan beni;
Sakız gibi çiğneyip yere atarak,
Üstüme basa basa,
Ezip geçerek unutmuş beni...
Uzaklardan duydum;
Yeni bir yar bulmuş kendine,
Yarattığı hasarı hiçe sayarak,
Kırılan kalbin ahını alarak,
Yar bulmuş...
Gider gitmez gönlünü vermiş;
Her tenden tat alarak,
En sonunda tadını aşk sanarak,
Gönlünü vermiş...
Anlıyorum;
Beni unutmak için çok çaba sarf etmiş..
Gününü gün edenden ne beklersin ya zaten?
Peki ben;
Onu unutmak için hiç çaba sarf etmeden,
Onurumu,gururumu hiçe sayarak,
Her an sevdim.
Yar bulmadım onun gibi,
Yaradan’a sığındım sadece,
Ellerimi semaya açarak;
Kalbime dua sürerek sığındım.
Gittiği gibi gönlümü vermedim kimseye,
Her tenden tat almaya kalkışmadım,
"Mutlaka döner bana
Seversem ona ihanet etmiş olurum" diye düşünerek;
Kimseyi sevmedim,sevemedim.
Onun gibi kimsenin duygularıyla oynamaya kalkışmadım,
İşte bu yüzden zavallıyım;
Ona bu acıyı yaşatmadım,yaşatamadım.
Duydunuz işte dostlar,
Kırık kalbin yükü ağır,hikayesi ise ağrılı..
Gönlüm zaten yanık,
Dokunmayın kalbime dostlar;
Dokunsanız ağlarım,
Dokunsalar ağlarım...

Maide Alpay