Bu yağmur,bu fırtına,
Bazen içimdeki her şeyi dışarı vuruyor sanki...
Fırtınanın çıkardığı ıslık sesi,
Herkesi çağırıyor yanıma,
Bilhassa sevdiğimi.
"Size anlatacak çok şeyim var,gelin" desem bile,
Savuruyor;
Bir o yana,bir bu yana.
Yağmur?
Yağmur kalbimin nimeti,
Biraz da olsa söndürüyor içimi,
Kavuşuyor o eşsiz zemine.
Haykırmak istiyorum bazen;
Gözlerim alev topuna dönmüş ışık misali,
Her an patlamaya hazır
Derken;
Şimşek çaktı birden,arkasından da bir gürültü,
İnletiyor her yeri.
Sanki böyle sesini duyurmak için,
ya da?
Sadece dinlemeli,izlemeli,görmeli.
Allah’ın rahmetini,bereketini, ve merhametini.
Ve dönüp dua etmeli;
Kalbimizden dilimize,
Dilimizden avuçlarımıza,
Avuçlarımızdan semaya,
Allah’a;
Varlığı ve birliği tek olan Allah’a...
Buna da bin şükür,
Fırtına durmasa da
Kalbim nihayetinde huzur içinde,huzurda...

Maide Alpay