GÜNBATIMI YAKLAŞIRKEN
Severim günbatımına yaklaşan saatlerini günün;
Ağır ağır lacivertleşen gri gökyüzü,
Gökyüzünde öbek öbek bulutlar, kızıl-mor- turuncu,
Ve kanat çırpışları bulutlar arasında,
Tüneklerine seğirten kuşların.
O kuşlar ki teleklerine
Takılır kalır bakışlarım.

Gün boyu, köpürüp coşan onlar değilmiş gibi
Sessiz sahillerde, hışır hışır,
Okşayışları çakıl taşlarını dingin dalgaların.
Bakarken sahile dalga dalga sevinç dolarım.
Dalgalara, kumlara, çakıl taşlarına
Takılır kalır bakışlarım.

Doyum olmaz günbatımına yaklaşan saatlerine günün;
Sürüklenirken karanlığına gecenin,
Koynumda fıstık yeşili umutlarım.
Kavrar sımsıkı sabırla,bırakmaz
Gün doğumuna dek umutlarımı, avuçlarım.

Arınıp bu dünyanın telaşı ve tüm riyasından,
Günbatımında kanatlanır uçarım.
Bir kapı açar sanırım görünmeyen tılsımlı bir el,
Süzülerek o kapıdan cennete dalarım.

Severim günbatımına yaklaşan saatlerini günün;
Boyarken bin bir renge ağır ağır
Büyülü bir fırça, tüm dağı- taşı,
Çocukluğumun bütün peri masalları sönükleşir.
Gözüm enginlerde, yüreğim sarhoş,
İzlerim hasretle toprağa koşan güneşi.

Severim günbatımına yaklaşan saatlerinde günün,
Yelken açmayı sisli ufuklara.
Meltemin ılık soluğu dolaşır ağarmış saçlarımda.
Düşünmek istemem kaç günbatımı daha kaldı
Böylesine coşkulu izleyeceğim.
Rüzgar kah arkamda, kah rüzgara karşı,
Batmadan son güneş ufuklarımda,
Pupa yelken dolaşmak, dolaşmak isterim.

Severim günbatımına yaklaştığı saatlerini günün;
Dolar ciğerlerime soludukça doyumsuz kokusu,
Bahçemdeki yaseminin, son açan gülün.
Bilmem aynı mı herkes için, bana mı öyle gelir;
Yaklaştıkça günbatımı, ömrün her nefesi,
On kere, yüz kere, bin kere güzelleşir.
GÜNAY SARAÇ Özel Toros Lisesi 1 Ekim 2003, (Saat 18-19 arası)