Küs müydük dargın mıydık
aklımda yok
aramıyordun
umuyordum
eşeklik bende kalıyordu

biliyorum gidiyordun
seller alıyordu seni
yağmurlar, fırtınalar,
y/eller alıyordu seni..

seni eller alıyordu
sen ellere "al" diyordun
bayramlıklarınla el öpüyordun:
harçlığın bir kaç şiir
Gülüyordun..

Uyduruyordun bir çok şeyi,
uyuyordu
yalan da söylüyordun..
/Olsun diyordum; olsun ne çıkar
onun ela mı ela gözleri var..."


bahaneler, bahaneler
ah bir bilsen daha neler...

velhasıl;

özlüyordum,
utanıyordum söylemeye
önce sen özle istiyordum, önce sen sevmişsin gibi sanki
/Önce ben sevdim, şerefsizim önce ben!/

sonra jandarma geldi
kelepçesini ben verdim
götür dedim..

Götürdüler gittim,
Ahmed Arif olmasa,
"terk etmezdi sevdan beni"
ama o var..

her neyse..

gidiyordun biliyordum
el sallayacak vaktin yoktu
yenice anlıyorum.
izninle ağlıyorum!

senden sonra oldu olanlar
(güya ben
seni sevdim kimi sevsem gıyaben)
kaldı kalanlar...

"meyve dalında durmaz hep
unutturur bir çok sebep"

bi cigara versene!