bir gun sende basini alip gideceksin
yine bana huzunler kalacak
yine bana sensizlik kalacak
belki bir hoscakal bile demeden
ansizin cekip gideceksin sende
bu oylesine bir gitmek degilki
oyle veda bile etmeden
oyle birseyki bu
dalindaki cicegi koparip yapraklarini yolmak gibi sanki
nasil agir nasilda acitir icimi bilsen
hani atesi elinle tutmak gibi anlasan

birgun sende gideceksin biliyorum
hangi vakit hangi zaman hangi gun bilmiyorum
takvim yapraklari artik sensiz gunlere tarih atacak
saatler gidisinden saniyeler sonra sensizligi gosterecek
artik benim icin zaman duracak
gunler sensiz yasanmaz olacak
ve kalbim senden sonra eskisi gibi carpmayacak

bir gun sende gidince
sigaramin ucunda yanacak hasretin
goz pinarlarimda sana ait bir damla hep sakli duracak
yuregim, kalbim icten ice hep seni haykiracak
dilim ismini soylemeye utanacak
hergun biraz daha yuregimden bir parca kopacak
sende gidince bu serseri gonlum artik uslanacak
birgun sende gidince
son siir yazilip son soz soylenince
benden o mutlu gunlere bir elveda kalacak

HULISI KAZANKAYA