Hayatın içinde doğduk
Hayatın içine doğduk
Hayat bizi içinde doğurdu!

Kasaba kıvamında bir yaşam
Zengin hiç değil
Allah var, fakir de değil
Kendi tuzuyla kavrulan
Aç kalmayacak ve artırmayacak kadar
Yani yetesi bir yaşam..

Memur babanın
Hayata memur çocukları
Gidilen yer yabancı
Havası, suyu, yolu, dağları yabancı
Sürgün bir nevi
Bir nevi ceza..

Hayatın içinde, hayat içre bir öykü..

Çok olmak güzel, çok ekmek güzel
Çok tabak güzel sofrada
Sofrada çalakaşık yarışmak güzel
Sofrada olmak güzel canparelerinle
Kardeşlerinle..

Sonra göz açıp kaparsın
Farkında olmazsın yiter zaman
Rüzgarın estiği yerden eksilir yaşam
Usul usul dağılır sofrayı paylaştıkların
Toprağa dönen olur
Uzağa gide olur,
Olan sana olur..!

Hayatın içine içine işleyen bir türkü bu
Babamın Neşet’inden
Benim Müslüm’ümden,
Bacımın Volkan’ından Konak’ından..
Erzincan’a girince güzel bağlar görenlerin
Erkilet güzeliyle bağ bozanların
Sivas ellerinde çalınan sazıdır bizim hikayemiz
Saf ve temiz..!

Hayatın içinde doğduk sılasız vatansız
Doğduğumuz ev yok
Koştuğumuz sokak yok
Çeşme yok su içtiğimiz
Yol yok gelip geçtiğimiz
Ölsek, dağ başlarına gömerler bizi
Bizi gurbet topraklarında saklarlar
İzimiz kaybolur yağan ilk yağmurla..

Hayat can verince can ister
Emanetler geri döner özüne
Kıbleye dönmeyenlerin toprağa dönüşüne ağlar bulutlar
Bir ay ışığı aydınlatır soluk yüzümüzü
Perdeler iner
Duvarda nem kurur
Göçmen kuşlar göçerler

"Ve Celle Senaük"

Dönüş muhakkaktır..

Hayatın içinde doğduk
Hayatın içine doğduk
Hayat bizi içinde doğurdu!
.
.
.