0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1280
Okunma
hani bir gülüşün vardı ya,unutamadığım
her defasında düşündüğüm
ki her düşündüğümde aklımı başımdan alan
beni sevdanın ankasında dolaştıran
yüreğime baharın renga renk düşlerini serpiştiren
bazende sonbaharın yitik manidar sessizliğini bırakan
o gülüşüne var ya hep asılı kaldı bakışlarım
hep asılı kaldım!!
ve hep asıllı kaldığım yerde
hep sende kaldım
ve sende kalırken
nedense hiç kaçamadım.
kaçamadım,çünkü gittiğim her yerde
sen vardın,
seninle bütünleşen bir resim,
ve her resimde o unutamadığım düşlerim
düşlerimin içine giren gülüşlerin vardı.
her karesi hayat doluydu,
yokluğunu aratmayan umutlar
ekiyordu meneviş gözlerime,
yaşamın dallarından tutunmayı
ve tutunurken intihar saplantılı
düşlerimden çekip alıyordu beni.
diyarbakır/2014
5.0
100% (1)
